trochę historii

Historia Księgarni Dębickich - 

Początków "Księgarni Dębickich", a zarazem księgarstwa w Mielcu, należy dopatrywać się w 1881 roku, kiedy to do rejestru handlowego została wpisana firma "Michał Dębicki i syn - handel korzenny i mieszany". Pod słowem "mieszany" zawierał się również dział przyborów szkolnych i książek, który prowadziła ta firma. Następny właściciel firmy, Antoni Dębicki, rozszerzał dział książkowy w miarę potrzeb społeczności lokalnej. Jednak przełomowym dla księgarstwa mieleckiego był rok 1905. W tym to roku rozpoczęło działalność c.k. gimnazjum, co spowodowało znaczący wzrost zapotrzebowania na podręczniki i literaturę stanowiącą lektury szkolne.
Na księgarskiej specjalizacji firmy w latach dwudziestych i trzydziestych ubiegłego wieku w sposób znakomity zaważyła osobowość kolejnego jej właściciela, Eugeniusza Dębickiego, bibliofila i społecznika. On to w roku 1936 przebudował firmę rozszerzając i unowocześniając lokal położony przy ul. Piłsudskiego 5 (obecnie Mickiewicza 5) i wyposażając go w luksusowe, jak na ten czas, umeblowanie. Równocześnie nastąpił zdecydowany zwrot firmy w kierunku branży księgarskiej jako podstawowej, a firma została zarejestrowana w Związku Księgarzy Polskich. Księgarnia prowadzona przez Eugeniusza Dębickiego, mimo wielu trudności i niebezpieczeństw związanych z zaangażowaniem rodziny Dębickich i części personelu w działalność konspiracyjną, a nawet aresztowania właściciela firmy przez Gestapo, przetrwała okupację niemiecką. Lokal stanowił uzupełnienie punktu kontaktowego AK prowadzonego przez Zofię i Eugeniusza Dębickich, a na jej zapleczu prowadzony był nasłuch radiowy.
W 1950 roku w atmosferze szykan wymierzonych przeciwko wolnej myśli i niezależnemu słowu, a w ramach tzw. "bitwy o handel", władze komunistyczne po serii represyjnych poczynań bezprawnie ją zawłaszczyły wraz z urządzeniami i towarem. W zabranym Dębickim lokalu w początkowym okresie "uspołecznienia" księgarnię prowadziła spółdzielnia "Ogniwo". Następnie księgarnia przekazana została "Domowi Książki", praktycznie jedynemu w PRL-u monopoliście w branży księgarskiej.
Dopiero przemiany społeczno-polityczne w 1989 roku i restytuowanie niepodległej III Rzeczypospolitej stworzyły możliwość powrotu do księgarskich tradycji rodzinnych. Po odzyskaniu lokalu rodzina Dębickich przeprowadziła jego remont ia i wyposażyła w nowe umeblowanie, nawiązujące swym wyglądem do tego z 1936 roku, kiedy to właścicielem był Eugeniusz Dębicki. Nowy etap działalności rozpoczął się 15 grudnia 1992 roku, t.j. w chwili otwarcia księgarni pod szyldem "Księgarnia Dębickich" s.c. Firma zaistniała jako "przedsiębiorstwo rodzinne". Uczestnikami spółki, ale i aktywnymi księgarzami, były dwa pokolenia Dębickich: Irena i Jerzy oraz Danuta i Paweł.
Obecnie firma prowadzona jest przez małżeństwo Danutę i Pawła Dębickich, absolwentów Uniwersytetu Jagiellońskiego, którzy starają się łączyć tradycjonalizm ze zmieniającymi się warunkami ekonomicznymi i potrzebami klienteli.
Mimo, że księgarnia nie ma charakteru specjalistycznego, na jej półkach dominują wydawnictwa encyklopedyczne i słownikowe, atlasy i szeroki wybór wydawnictw kartograficznych oraz albumy i książki o sztuce. Rozbudowany jest też dział poświęcony naukom społecznym, a szczególnie historii najnowszej i militariom. Specjalnością księgarni jest też wynajdywanie i dostarczanie na specjalne zamówienia czytelników trudno dostępnych wydawnictw z różnych dziedzin. W księgarni można również dostać tzw. mielecjana, to jest wszelkie dostępne publikacje związane z miastem i regionem. Dla wygody klientów prowadzony jest też dział papierniczy, gdzie nabyć można przybory szkolne, biurowe i kreślarskie, a nawet zabawki i rzadkie modele. W związku z rosnącym zapotrzebowaniem, poszerzany jest asortyment wyrobów dla artystów plastyków, malarzy i grafików.
                                                                          tekst autorstwa Jerzego Dębickiego